Wie aan engelen denkt, denkt misschien aan liefde, verzoening of contact met het hemelse. Engelen als een soort verbintenis tussen het onzichtbare en het aardse. Te vaag, zweverig of diep; dat is ook hoe sommigen naar engelen kijken. Het is toch immers niet met het blote oog te zien? Nee, die engelen zijn gewoon een product van je eigen verbeelding, zegt men dan.  

Te vaag, te zweverig of te diep. Die woorden horen we ook weleens als we het over zingeving hebben. Want wat kan je met zoiets als zingeving in de praktijk? Zowel engelen als zingeving hebben iets interessants met elkaar gemeen; het helpt betekenis te geven aan het leven. Er ligt een uitnodiging om bij jezelf te rade te gaan hoe je dat wil doen. Geloof je in een alomvattende krachtbron waarmee we verbinding kunnen maken? Dan betekent dit iets voor hoe je de wereld om je heen waarneemt en of je open staat voor kleine richtingaanwijzers onderweg. De kunst is om tijd te maken het op te merken en de moed te hebben er iets mee te doen.  

Jongeren helpen tijd te maken voor datgene wat richting geeft en voedt. Open staan, diepe vragen durven stellen. Dat is waar Jonge Zinzoekers zich voor inzet. In een wereld vol stoorzenders en afleiding ontbreekt het daar nogal eens aan. Op Almeerse scholen maken we levensvragen bespreekbaar door eigentijdse workshops. Niet vaag of zweverig, wel diep.